Bazen işim gücüm özlemek oluyor. Mesela, yağmur yok diye koştura koştura parka pikniğe gidip şu fotoğrafı çektiğimiz günü özlüyorum, o kruvasanların tadını özlüyorum, özlüyorum da özlüyorum. Bu çılgınca özleme anları da genelde çok huzurlu olmadığım, birşeyleri değiştirmeye ve yeniliklere alışmaya çalıştığım zamanlar oluyor. Sonra birşeyler diliyorum. Şöyle olsa ne güzel olurdu diyorum. Bunun bir dilek olduğunu da unutup gidiyorum.
Hokus pokuuuuus!! Dileğim gerçek olmuş. Artık şarkılar söylemek istiyorum. Özlediğim onca güzel ana bir süreliğine ihanet edip, yaşadığım ana odaklanıyorum. Bir de birkaç dilek sıralıyorum şuraya, istediğinizi alın siz de ;)
Pazartesiler sendromsuz olsun!
İçim huzurla dolsun!
Bu yazı ilkokul şiirine dönüşmesin!
Özlenecek anılarıma her gün yenileri eklensin!
Bize, geçen uzuuun tatili özletmeyecek bir hafta diliyorum bir de ekstradan ;)
Hadi öptüm :*
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder